Bantingkuur noemt men eene methode om de zwaarlijvigheid en de neiging tot vet-worden te bestrijden, — eene methode, die door William Banting te Londen het eerst aangewend en in eene kleine brochure openbaar gemaakt is. Aan zijn geneesheer William Hervey komt de eer toe der uitvinding van deze kuur. De voorschriften hebben iets verrassends, omdat tot bestrijding der zwaarlijvigheid een diëet wordt aanbevolen, dat men algemeen als zeer versterkend en voedzaam beschouwt.
Dat diëet is het volgende: voor ontbijt mager vleesch, met beschuit of geroost brood; voor middagmaal weder mager vleesch of visch (met uitzondering van zalm), groente (met uitzondering van aardappelen), gevogelte, wild, ingelegde vruchten en geroost brood. Daarbij kan men 2 of 3 glazen goeden rooden wijn, sherry of madeira, gebruiken, maar geen champagne of port, en vooral geen bier. Des namiddags neemt men ooft, een paar beschuiten en een kop thee zonder melk of suiker, en des avonds weder mager vleesch of visch met een paar glazen rooden wijn.
Banting ondervond van zoodanig diëet het gevolg, dat hij in een jaar 23 Ned. pond ligter werd bij een toenemenden welstand van zijn ligchaam. Men volgde zijn voorbeeld, en men verkreeg doorgaans dergelijke uitkomsten. Bij eenig nadenken kan men zich hierover niet verwonderen, doordien deze methode juist het gebruik van vetvormende zelfstandigheden, zooals vet, zetmeel, suiker en melk verbiedt, zoodat het overtollige vet door de ademhaling tot het voortbrengen van warmte wordt aangewend en dus uit het ligchaam verdwijnt.
