Arcadius een zoon van Theodosius de Groote, in het jaar 377 na Chr. in Spanje geboren, werd volgens de beschikking van zijn vader in 395 keizer van het Oost-Romeinsche rijk, terwijl zijn broeder Honorius het West-Romeinsche verkreeg. Het gebied van Arcadius bevatte de landen, die zich van de Adriatische zee tot aan de Tigris, en van de grenzen van Scythië tot die van Aethiopië uitstrekten.
Deze Keizer omringde zich met al den luister der Oostersche weelde, maar hij was zwak van geest en niet geschikt om te regéren, zoodat hij een werktuig werd in de handen van hen, die zich wisten in te dringen in zijne gunst. Dientengevolge heerschte aanvankelijk Rufinus, een Galliër, en later Eutropius, een gesnedene. In het jaar 399 werd deze laatste ten val gebragt door een Goth, Gainas genaamd, die bij eene poging , om zich van den troon meester te maken, het leven verloor. Hierna nam Eudoxia, de gemalin van Arcadius, de teugels van het bewind in handen. Wél werd tijdens de regéring van Arcadius het rijk bezocht door invallen der Barbaren, door aardbeving, hongersnood enz., maar niets van dat alles was sterk genoeg, om den Keizer op te wekken uit zijne vadsige rust. Hij overleed in het jaar 408.
