Amphipolis was eene stad op een eiland in de Strymon, tusschen Thracië en Macedonië gelegen, zoodat zij nu eens tot het eene dan weder tot het andere land gerekend werd. Aanvankelijk heette zij Ennea-hodoi (Negen wegen) en was door de Edonen bewoond. Te vergeefs poogden Aristagorus van Milete en later de Atheners Lysisiratus, Lycurgus en Cratinus haar wegens hare gunstige ligging te bemagtigen, totdat het eindelijk ten jare 437 vóór Chr. aan Agnon, een zoon van Nicias, gelukte, er eene kolonie te stichten, waaraan hij den naam gaf van Amphipolis.
Deze stad werd voor de Atheners van groot belang als een station op den handelsweg naar Opper-Thracië en omdat zij goed timmerhout voor schepen, voorts goud, zilver, wijn, vijgen, olie enz. opleverde. Inwendige verdeeldheden bragten haar echter reeds in 434 onder het gezag van den Spartaanschen veldheer Brasidas. Toen na den vrede van Nicias de kolonie aan de Atheners teruggegeven zou worden en de Spartanen zelve er op aandrongen, weigerden de ingezetenen, zich aan de moederstad te onderwerpen. Vruchteloos waren de pogingen van Iphicrates en Timotheus, om hen tot gehoorzaamheid aan Athene te dwingen. Amphipolis onderwierp zich aan Perdiccas, koning van Macedonië; zijn opvolger Philippus vaardigde aanvankelijk hare vrijverklaring uit, maar nam haar een jaar later wederom in bezit. Na dien tijd bleef zij in de magt der Macedoniërs totdat de Romeinen haar innamen en tot hoofdstad van Edonis (Macedonia prima) verhieven. Op de munten van Amphipolis prijkt het hoofd van Apollo, met een lauwerkrans omwonden. In de middeleeuwen heette zij Chrysopolis of ook wel Christopolis. Van hare voormalige grootheid zijn slechts geringe overblijfselen bij Emboli te vinden.
