Albani (Francesco), een schilder van de Bolognesche school en een tijdgenoot der Carracci, werd in 1578 te Bologna geboren. Zijne leermeesters waren Calvaert (een Nederlander) en de Carracci. Zijn medeleerling en de vriend zijner jeugd was Guido Reni, die vervolgens zijn mededinger werd. Hij leverde meer dan 50 altaar-stukken, maar schilderde het liefst dichterlijke tafereelen uit de fabelleer en uit het herdersleven. Zijne teekening is zeer juist, zijn koloriet bevallig, zacht en levendig.
Men zegt, dat zijne tweede vrouw hem 12 kinderen schonk, die zoo schoon waren, dat zij hem tot modellen voor zijne fraaiste voorstellingen konden dienen. Hij overleed te Bologna in het jaar 1660. In de Galerij te Dresden, te Milaan, te Parijs en elders bewondert men zijne prachtige doeken.
