Wanneer besturende ligchamen in een adres een of ander ontwerp of verzoek ontvangen, dan stellen zij dat doorgaans in handen van deskundigen, zoo als het heet om consideratie en advies, dat wil zeggen, om overweging en raadgeving of, gelijk men bondiger vertaalt, om berigt en raad. Een regtskundige raad, door een advocaat gegeven, draagt desgelijks den naam van advies.
Een adviesbrief wordt afgezonden door dengene, die op een ander een wissel trekt, en behelst het bedrag, de order (de naam van hem, aan wien de wissel gesteld is), den betalingstijd en den naam van hem, op wiens rekening de getrokkene som moet worden gesteld. Trekt de afgever van den wissel voor eigen rekening, dat wordt de betrokkene verzocht, den wissel ten zijnen (des afgevers) laste te honoreren. Wordt de wissel voor rekening van een derde getrokken, dan maakt men hiervan melding in den adviesbrief en men verzoekt, het bedrag op rekening van dien derde te stellen. Een adviesbrief is van belang voor den ontvanger, omdat hij daardoor gewaarschuwd wordt, de noodige gelden in kas te hebben. Daarenboven is zulk een brief tevens een bewijs voor de echtheid van den aangeboden wissel. In Portugal en in ons Vaderland is het afzenden van een adviesbrief door de wet voorgeschreven, — eene bepaling, die wij in het algemeene Duitsche, Engelsche, Fransche, Noord-Amerikaansche, Turksche en Braziliaansche wisselregt te vergeefs zoeken.
Ook een credietbrief wordt voorafgegaan door een adviesbrief aan dengene, die zich met de betaling moet belasten.
De koopman zendt een adviesbrief omtrent afgezonden waren aan den expediteur, die ze naar hare bestemming moet bezorgen, en aan den besteller of kooper, die ze moet ontvangen. Daarin staat het noodige vermeld aangaande den toestand der waren, het vervoer, het aantal stuks, de soort, de merken, de nommers en het bruto-gewigt, de verzendingsgelegenheid, de vracht en verdere onkosten. Is die brief voor den kooper bestemd, dan bevat hij in den regel tevens de rekening.
Den naam van adviesjagt geeft men bij eene oorlogsvloot aan een klein, snelzeilend vaartuig — thans doorgaans eene stoomboot —, waarmede berigten of bevelen van het eene vaartuig naar het andere worden overgebragt.
