Zoo noemt men het opschrift van een brief of de aanwijzing van den persoon, aan wien de brief moet bezorgd worden. Het adres moet dus zijn naam (bij mogelijke verwarring ook zijn voornaam) en zijne woonplaats bevatten. Zijn titel en zijne maatschappelijke betrekking voegt men er doorgaans bij. Handeldrijvende personen plaatsen hun naam, betrekking en woonplaats ook wel op een kaartje, dat in zoodanig geval adreskaartje genoemd wordt. In groote steden wordt veelal jaarlijks een boek uitgegeven, waarin de namen der voornaamste ingezetenen met de wijk, de straat en het nommer hunner huizen vermeld zijn. Zulk een boek is een adres-boek. Ook zijn er adres-kantoren, waar men inlichtingen omtrent personen en zaken bekomen kan.
Het woord adres heeft nog eene andere beteekenis. Men verstaat daaronder een geschrift, aan eene bevoegde magt gerigt, waarin men getuigenis geeft van zijne gezindheden. Het onderscheidt zich hierdoor van eene petitie, waarin die magt wordt aangezocht, om een bepaalde daad te volbrengen. Men heeft adressen van adhaesie, waarin men zijne goedkeuring aan deze of gene gevoelens te kennen geeft. In het adres van antwoord op de troonrede doen de vertegenwoordigers des volks in constitutionnele staten hunne gevoelens uitkomen over de daden en voornemens van het verantwoordelijk bestuur, gelijk die in de troonrede zijn verkondigd. De beraadslagingen en stemmingen over de paragraphen van zoodanig adres zijn doorgaans een toetssteen voor den stand der partijen.
Ook worden in het dagelijksch leven zoowel adres en request, als adressant en requestrant als woorden van dezelfde beteekenis gebruikt.
