VERKWIKKEN - (verkwikte, heeft verkwikt), (eig. levend maken, doen opleven); laven, verfrisschen, opfrisschen : een dorstige verkwikken; iem., zich met een glas water, wijn verkwikken; slaap verkwikt den vermoeide;
— (fig.) troosten, opwekken. VERKWIKKING, v. (-en), het verkwikken, lafenis; (fig.) troost, opwekking: verkwikking des geestes
