VERDERF - o. hoogste graad van ongeluk, ondergang : iem. van zijn verderf redden ; iem. in het verderf storten, brengen;
— in zijn verderf loopen, zijn ondergang tegemoet gaan;
— dat leidt ten verderve, ten ondergang ;
— verdoemenis : hel en verderf;
— wat ten verderve leidt: het spel was zijn verderf.
