VERDACHT - bn. hij is van diefstal verdacht; iem. verdacht houden van, hem verdenken van; iem. verdacht maken, in verdenking brengen; dat komt mij verdacht voor; in verdenking zijn (van iets); verdachte plaats, eene zinsnede in eenig boekwerk, waarvan men denkt, dat zij van een anderen schrijver is overgenomen; verdachte plaatsen, zulke plaatsen waarvan men denkt of vermoedt, dat zij met de pest zijn besmet; een verdacht huis, een huis van ontucht; een meisje van verdachte zeden, eene publieke vrouw;
— op iets verdacht zijn, bedacht.