SCHUILHOEK - m. (-en), plaats waar men zich verbergt of schuilhoudt: eindelijk heb ik zijn schuilhoekje gevonden;
— plaats waar men zich met kwade bedoelingen schuilhoudt: roovers uit hunne schuilhoeken verdrijven;
— de kleinste, de meest verborgen hoekjes: de natuur in hare schuilhoeken bespieden',
— (fig.) de schuilhoeken van het hart, de verborgenheden;
— achterste gedeelte van een vossen-, dassenhol. SCHUILHOEKJE, o. (-s), kleine schuilhoek ; zeker kinderspel, ook schuilevinkje, verstoppertje, duikertjeweg (eig. duikje weg) geheeten.
