VERBORGEN - bn. bw. (-er, -st), geheim, ongezien: verborgen blijven; in het verborgen weldoen; steelswijze: in het verborgen handelen, optreden; op geheime of raadselachtige wijze: een verborgen karakter.
VERBORGENHEID, v. geheimzinnigheid, steelschheid;
—, (...heden), geheim, mysterie: de verborgenheid der Drieëenheid; de verborgenheden (geheimenissen) Gods; de verborgenheden van Parijs.