Eindelijk

betekenis & definitie

EINDELIJK, bw. wat op het eind of ten laatste plaats heeft: ten laatste, ten slotte, kortom. (Het verdient geene aanbeveling eindelijk bijvoeglijk te gebruiken. Men schrijve dus b. v. niet: dit was de eindelijke afloop der zaak, maar dit was eindelijk (ten slotte) de afloop der zaak. EINDELINGS, bw. (w. g.).