Pittig bn. bw. (-er, -st), vol pitten; (fig.) vol merg en kracht: pittig laken; pittige wijn;
— (sport) een pittig schot krachtige worp;
— geestig, snedig; een pittige stijl, kort en zaakrijk. PITTIGHEID, v.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
