bn. bw. (-er, -st), uiterst ongelukkig, diep ellendig (van personen); ellende met zich brengende of veroorzakende: hoe onzalig is mijn lot; ’t kind uit dien onzaaligen echt gesproten; een onzalig oogenblik; o, die onzalige wispelturigheid! ONZALIGHEID, v.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
