(ontaardde, is ontaard), afwijken van de deugden die men door aard en afkomst moest bezitten, minder goed worden dan zijn voorgeslacht: hoe kon een zoon van zulke brave ouders zo ontaarden; ’t gevallen engeldom is niet geheel ontaard van elke deugd; (van zaken) overgaan in iets dat slecht is of minder goed: de vrolijkheid ontaardde al heel spoedig in een hinderlijke luidruchtigheid.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
