Gepubliceerd op 01-11-2018

Onstandvastig

betekenis & definitie

bn. bw. (-er, -st), veranderlijk : onstandvastig weer; onstandvastig evenwicht, gewoonlijk wankelbaar evenwicht genoemd, zie aldaar;

— veranderlijk van natuur: de vrije volkeren zijn onstandvastig van aard; een onstandvastig mens;
— bw. weifelend, niet ferm: hij heeft zich in deze moeilijke omstandigheden onstandvastig gedragen. ONSTANDVASTIGHEID, v.

< >