Wat is de betekenis van Onstandvastig?

adj. & adv., wif (fan sin), wifsinnich, ûnstadich, hinne en wer.

bn. bw. (-er, -st), 1. zich niet gelijk blijvend, veranderlijk: onstandvastig weer; — onstandvastig evenwicht, gewoonlijk wankelbaar evenwicht genoemd. 2. veranderlijk van natuur, weifelend: hij is onstandvastig van aard; een onstandvastig mens; hij heeft zich in deze moeilijke omstandigheden onstandvastig' gedragen.

(onstant’fastsch) bn. en bw.(-er, -st) 1. veranderlijk : weer; evenwicht. 2. weifelend : van aard.

bn. en bw. (-er, -st), 1. zichzelf niet gelijk blijvend, veranderlijk: onstandvastig weer; 2. weifelend: een onstandvastig mens.

bn. bw. (-er, -st), veranderlijk : onstandvastig weer; onstandvastig evenwicht, gewoonlijk wankelbaar evenwicht genoemd, zie aldaar; — veranderlijk van natuur: de vrije volkeren zijn onstandvastig van aard; een onstandvastig mens; — bw. weifelend, niet ferm: hij heeft zich in deze moeilijke omstandigheden onstandvastig gedragen. ONSTAN...