Gepubliceerd op 02-09-2018

Ferm

betekenis & definitie

FERM, bn. bw. (-er, -st), vast, fiksch, flink een ferm pak slaag;

— eene ferme hand hebben, flink schrijven;
— eene ferme houding, flinke, krachtige, houding;
dat is ferm !, opperbest;
— 't is een ferme kerel, een degelijke kerel;
— houd u ferm, houd u goed !;
— ferm zijn plicht doen, voor zijne meening uitkomen;
— zich ferm gedragen, kranig;
— ferm de waarheid zeggen, terdege;
—(hand.) koffie ferm, vaste, hooge prijzen;
— zij heeft een fermen jongen, gezond, stevig; -
— dat zijn ferme kuiten, dik, krachtig;
— een paar ferme beenen hebben, krachtige, waarmee men hink kan stappen;
— hij is niet ferm genoeg, niet streng genoeg, te toegevend.