Oneerbiedig bn. bw. (-er, -st), niet eerbiedig : eene oneerbiedige houding; die ruwe en oneerbiedige toon past je niet;
— bw. zonder den verschuldigden eerbied : als het niet te oneerbiedig gezegd is. -ONEERBIEDIGHEID, v. ONEERBIEDIGLIJK, bw.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
