Ondeugdzaam

betekenis & definitie

Ondeugdzaam bn. (...zamer, -st), niet deugdzaam, niet deugdelijk in zijne soort, zedelijk slecht: een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om;

— die stof is ondeugdzaam, blijft niet lang goed, is onsterk.
ONDEUGDZAAMHEID, v.