Ondeugdzaam
bn. (...zamer, -st), 1. niet deugdzaam, in zijn soort, zedelijk slecht: een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om ; 2. niet deugdelijk : die stof is ondeugdzaam.
Wat is de betekenis van Ondeugdzaam?
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Ondeugdzaam
Ondeugdzaam bn. (...zamer, -st), niet deugdzaam, niet deugdelijk in zijne soort, zedelijk slecht: een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om; — die stof is ondeugdzaam, blijft niet lang goed, is onsterk. ONDEUGDZAAMHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten