Onbewoond

betekenis & definitie

bn. niet bewoond, niet door menschen tot woonplaats gebruikt, en bij uitbr., woest, verlaten : onbewoonde streken; een onbewoond eiland; de onbewoonde steppen; (van woningen) leegstaand : een onbewoond lusthuisje; de tweede verdieping was voor ’t oogenblik onbewoond; onbewoond blijven, leegstaan, niet als woning gebruikt worden.