bn. bw. (-er, -st), niet bevallig, onbekoorlijk : een onbevallig meisje; niet onbevallig er uitzien, nogal bevallig, er aardig uitzien; onbehaaglijk, onaangenaam om te zien of te hooren : het onbevallige voorkomen dezer kleine Spaansche Donna; onbevallige dansen;
— bw. van wijze, op eene weinig bevallige wijze, onbehaaglijk: dat meisje kleedt zich al zeer onbevallig. ONBEVALLIGHEID, v.