bn. bw. ( er, -st), niet vatbaar voor beschrijving, zoo vreemd of zoo eigenaardig, dat er geene juiste beschrijving van te geven is: eene onbeschrijfelijke uitdrukking, waarin blijdschap en angst gemengd waren; een onbeschrijfelijk gevoel van ontzetten en van medelijden maakte zich van ons meester;
— alle beschrijving te boven gaande, zoo groot, zoo heerlijk of zoo innig: ik ben in eene onbeschrijfelijke verlegenheid;
— bw. van hoeveelheid of intensiteit, in eene mate die niet te beschrijven is; boven alle beschrijving; in de hoogste mate, buitengewoon, bijzonder, uiterst: hare zachte blauwe oogen hadden eene onbeschrijfelijk vriendelijke en innemende uitdrukking; zij voelde zich onbeschrijfelijk gelukkig.