VREEMD - bn. bw. (-er, -st), verwijderd, uitheemsch, buitenlandsch : vreemde volken; vreemde planten ; vreemde talen ;
— van andere maagschap dan de onze: vreemde kinderen opvoeden;
— in vreemde handen overgaan, het eigendom worden van iem. die niet tot de familie behoort;
—vreemde oogen dwingen, een vreemde heeft vaak meer ontzag dan iem. die bekend is;
— aan anderen toebehoorende : een vreemd paard ;
— onbekend : een vreemde koopman ;
— ongewoon, zonderling, raar : dat komt mij vreemd voor; zich vreemd kleeden; vreemd doen ;
— verbaasd : vreemd opzien; vreemd opkijken.
