bn. bw. (-er, -st), niet door nevelen en dichte wolken verdonkerd, zonder nevelen, onbewolkt, helder: eene onbenevelde lucht; het was een onbenevelde dag;
— (flg.) (van de oogen of den blik) niet verdonkerd, helderziende: met onbeneveld oog zag hij den dood genaken; (van het verstand, het gemoed enz.) helderziende, zuiver gevoelende : zoolang uwe verstandsvermogens onbeneveld blijven; ook hier bleek zijn oordeel onbeneveld;
— bw. van wijze, op eene heldere, klare wijze, helder, klaar, duidelijk: beradenheid, die de omstandigheden onbeneveld overziet.