bn. niet kunnende bederven, niet aan bederf onderhevig : (bijb.) vergader u onbederfelijke schatten.
ONBEDIEND, bn. niet bediend, nog niet voorzien van hetgeen men òf besteld heeft, òf op zijne beurt verwachten mag, t. w. aan tafel: we hadden wel een kwartier aan de volle tafel gezeten, en nog waren we onbediend;
— (in de Katholieke Kerk) niet bediend, niet voorzien van de genademiddelen der Kerk : hij is onbediend gestorven.