Minnaar m. (...naren, -s), iem. die eene vrouw liefheeft en dit laat blijken: een onervaren minnaar; geliefde, verloofde;
— iem. met wien eene vrouw leeft zonder met hem getrouwd te zijn; haar minnaar heeft haar verlaten;
— liefhebber: een minnaar van de jacht.
MINNARES, v. (-sen), geliefde.
MINNARIJ, v. (-en), liefdehandel, inz. liefdesbetrekking tot eene vrouw buiten huwelijk.