HEFBOOM, m. (-en), (werkt.) een lichaam dat onder de inwerking van twee of meer krachten om eene rechte lijn als as draaien kan, en dat dient om zware lasten met geringe krachtin beweging te brengen of in evenwicht te houden; hefboom van de eerste, tweede of derde soort, naargelang het steunpunt, lastpunt of machtpunt tusschen de twee andere ligt;
— de gewone hefboom, een lange staaf of boomstam, die gedeeltelijk onder een zwaar voorwerp wordt gebracht om dit op te heffen of te verplaatsen een gebroken hefboom, een hefboom die niet recht loopt, maar een hoek heeft.
