GEWAAGD, bn. (-er, -st, of meest -), een waagstuk zijnde, gevaarlijk, hachelijk: een gewaagde sprong; eene gewaagde onderneming;
— gewaagd spel spelen, veel wagen;
— een gewaagd beeld, eene gewaagde omschrijving, die niet volkomen juist of gepast zijn;
— eene gewaagde stelling, een stout beweren;
— eene gewaagde toespeling, eene gewaagde aardigheid, die kwetsend kan zijn voor een persoon of voor de welvoeglijkheid, dubbelzinnig;
— een gewaagd toilet, op het kantje af van indecent;
— aan elkander gewaagd zijn, elkander staan, niet voor elkaar onderdoen. GEWAAGDHEID, v.
