GEESTRIJK, bn. bw. (-er, -st), rijk aan geest, begaafd met zeer veel levendig vernuft, dat zich in oorspronkelijke, fijne of puntige en verrassende gedachten uit: een geestrijk man; eene geestrijke vrouw; een geestrijk schrijver;
— zeer veel geest of vernuft uitdrukkende: geestrijke oogen; geestrijke gelaatstrekken;
— vol van oorspronkelijke, fijne, puntige en verrassende gedachten: een geestrijk betoog; een geestrijk boek, gedicht enz.; geestrijke tonen;
— rijk aan (wijn)geest; een geestrijke vocht, een geestrijke drank, een vocht of drank die veel alcohol bevat, als brandewijn, jenever, rum,
