Gepubliceerd op 06-12-2018

VERNUFT

betekenis & definitie

VERNUFT - o. vermogen om iets te verstaan, doch inz. de gave om iets uit te denken, scherpzinnigheid, geestigheid : iem. van veel vernuft; dat is met veel vernuft gedaan;

valsch vernunft, gemaaktheid, valsche geestigheid, gedwongen aardigheid ;
—, o. (-en), verstandig, scherpzinnig persoon : een der grootste vernuften van onzen tijd.