GEDRONGEN, bn. (van personen) gedrongen zitten (staan, liggen enz.), op eene zoo nauwe plaats zitten (staan, liggen enz.), dat men door anderen in de minste bewegingen belemmerd wordt;
— (van iemands gestalte) kort en breed gebouwd;
— (van den stijl, eene vertaling enz.) de gedachte al te beknopt en daardoor min of meer onduidelijk uitdrukkende zijn stijl is gedrongen en zijne gedachten zijn daarom niet altijd gemakkelijk te vatten;
— eene gedrongen uitlegging of verklaring, waarbij men aan de woorden en uitdrukkingen beteekenissen die zij niet hebben als ’t ware opdringt. GEDRONGENHEID, v.