DUALISME, o. ieder leerstelsel dat twee ongelijksoortige, oorspronkelijke, en niet van elkander af te leiden beginselen aanneemt; inz. de leer volgens welke men twee eerste of grondwezens aanneemt, een goed en een kwaad waarvan het eene de oorsprong van het goede, het andere de bron van al het kwade is;
— ook de leer volgens welke eenige uitverkorenen zalig en alle overige menschen verdoemd worden (de predestinatieleer)
— (in ruimeren zin) verschillende of tegenstrijdige houding van iem. tegenover dezelfde (verwante of soortgelijke) verschijnselen of personen, enz.