Wat is de betekenis van Dualisme?

dualisme - Zelfstandignaamwoord 1. het aannemen van twee tegenover of onafhankelijk naast elkaar staande beginselen ter verklaring van de werkelijkheid ♢ dualisme in de (natuurkunde) komt o.a. voor bij kleine deeltjes omdat men daar soms een verklaring moet geven vanuit de golftheorie en soms moet uitg...

In de filosofie, met name in de filosofie van de geest, is dualisme een visie die stelt dat het universum bestaat uit een fysieke en een mentale component, dit in tegenstelling tot het monisme, de theorie dat er maar één fundamentele categorie van dingen of principes is. Deze ideeën verschijnen voor het eerst in de westerse filosofie met de gesch...

Het uitgaan van het bestaan van twee tegenover of naast elkaar bestaande, tot niets anders meer te herleiden grondbeginselen.

denken in absolute tegenstellingen (goed - kwaad; god - duivel; licht - duisternis; geest - lichaam). Hoewel in bepaalde apokalyptische kringen in het vroege jodendom, met name de Essenen van Qumran, in zekere zin wel dualistische opvattingen omtrent de wereld en de mensen bestonden, waren zulke ideeën toch meestal ingebed in een monistische t...

Dualisme - onderscheid dat dient te worden gemaakt tussen regering en parlement: de regering regeert en het parlement controleert. Dualisme. De regeringspartijen beoordelen het kabinet in de Tweede Kamer. In beginsel maakt men weinig onderlinge afspraken met de ministers. Elsevier, 26-04-86 Hoever kan men gaan in rivaliteit, vermomd als ‘dualisme’...

dualisme - Cartesiaanse visie die zegt dat “geest” en lichaam twee gescheiden entiteiten zijn en dat de geest onafhankelijk van het lichaam kan werken. Veelvuldig neurobiologisch onderzoek, waaronder het split brain onderzoek, heeft deze visie ten gunste van het monisme ondergraven.

[v. Lat. dualis = van twee, van duo = twee] 1 leer die op een bep. gebied of in het algemeen twee onafhankelijke, onherleidbare, vaak tegenover elkaar staande beginselen aanneemt ter verklaring van de verschijnselen, bijv. goed en kwaad, God en de Boze, geest en stof, tweeheidsleer (tegenover monisme, z.a.)...

tweeslachtigheid; leer met twee niet tot elkaar herleidbare uitgangspunten

Iedere opvatting die staande houdt dat er in het heelal als geheel of op een bepaald gebied precies twee fundamentele entiteiten of soorten entiteiten zijn, bijvoorbeeld de opvatting dat geest en lichaam van de mens onherleidbaar verschillende entiteiten zijn, of dat alle proposities scherp en uitputtend in analytische en synthetische kunnen worden...