DRUIFKRUID, o. plant met klierachtige kortbehaarde, kleverige bladeren, die langwerpig, stomp, bijna bochtig-vinlobbig ingesneden zijn (chenopodium botrys), ook kleverige ganzevoet, piment en mottekruid geheeten;
— een varengeslacht tot de addertongen behoorende, met halvemaanvormige, ongedeelde, gaafrandige blaadjes (botrychium lunaria), ook maanvaren, druifvaren en Walpurgiskruid geheeten, vroeger als geneesmiddel en als toovenniddel afgetrokken;
...VAREN, v. (-s).
