BRANDEND, bn. bw. in de brandende zon loopen, fel schijnend;
— eene brandende hitte, die onaangenaam, pijnlijk aandoet;
— in het brandende hooiland, waar het brandendheet is;
— een brandende dorst, een hevige dorst;
— eene brandende pijn, gloeiend;
— vurig; een brandend verlangen, ongeduld;
— een brandend verwijt, een scherp verwijt dat iem. doet gloeien van schaamte;
— hij is brandend nieuwsgierig, in zeer hooge mate;
— de brandende leeftijd, van 20 tot 25 jaren ongeveer;
— een brandend vraagstuk, dat groote belangstelling wekt en dringend oplossing eischt.
