Pijnlijk bn. bw. (-er, -st), smart, pijn veroorzakende; eene pijnlijke wonde, operatie; een pijnlijken dood sterven;
— lijdende: de zieke is erg pijnlijk; hij is overal pijnlijk, overal gevoelt hij pijn;
— zijne woorden deden mij pijnlijk aan, smartten, griefden mij;
— eene pijnlijke herinnering;
— (fig.) moeilijk, onrustbarend: in pijnlijke omstandigheden verkeeren.
PIJNLIJKHEID, v. (...heden), ziektegevoel, smartgevoel.
