Het begrip boot heeft 4 verschillende betekenissen:
1. boot - BOOT, v. (-en), klein open vaartuig, gewoonlijk door riemen voortbewogen;
— eene boot uitzetten, uit het schip te water;
— in de boot vallen, erin springen;
— (myth.) Charon’s boot, waarmede Charon de zielen der afgestorvenen naar de onderwereld voerde;
— (fig.) de boot afhouden, niet meedoen, terwijl anderen werken; zich aan zijn plicht onttrekken;
— eerst in de boot, keur van riemen, wie het eerste komt, heeft de voorkeur;
— van de boot komt men in 't schip, men komt van het kleinere tot het grootere, van kwaad tot erger;
— (veroud.) hij kalt van de boot en zou gaarne te scheep zijn, hij spreekt maar een klein gedeelte van zijn wensch uit;
— iemand in zijne boot krijgen, iem. tot zijne belangen of tot zijne denkwijze overhalen; het grootste roeivaartuig op een koopvaardijschip (op oorlogsschepen zegt men barkas),
— (dicht.) zij stapte in het huwelijksbootje, ging trouwen;
— klein zeewaardig vaartuig met een of twee masten kanonneerboot, loodsboot enz.;
— zeevisschersschip, kleiner dan eene buis;
— (gew.) platbodemd vaartuig, praam of bak, van voren spits, van achteren plat, dienende tot het vervoer van vee, hooi, mest, baggeraarde, enz.;
— verkorting van stoomboot. BOOTJE, o. (-s), kleine boot.
2. boot - BOOT, v. (-en), een der samenstellende deelen van een bootjesketting;
— het groote gouden of zilveren, vaak met diamanten bezette middenstuk, tevens slot, van een duur halssnoer; (ook) dat middenstuk als broche eene juweelen, diamanten boot, eene halsboot. Bootje, o. (-s).
3. boot - BOOT, v. (-en), vat of fust waarin zuidelijke wijnen vervoerd worden; ook voor droge waren in gebruik (4 à 5 H.L. bevattend);
— (Zuidn.) inhoudsmaat, omstreeks 1/2 H.L.: mand om kalk of steenkolen te meten. Bootje, o. (-s).
4. boot - BOOT, m. en v. (-en), bos, bundel gerepeld vlas;
— (Zuidn.) een bundel ruw vlas dien men in het water legt om te roten, waterboot genoemd, (ook) een bundel gezwingeld vlas. Zie BAAL.
