BIJLTJE, o. (-s), kleine bij);
— (spr.) het bijltje ergens bij neerleggen, zijn werk niet voortzetten, rust nemen, geene moeite meer doen; (inz.) niet meer studeeren;
— hij is het bijltje kwijt, staat bedremmeld, weet niet wat te doen;
— (oudt.) benaming der scheepstimmerlieden te Amsterdam.
