BIJBRENGEN, (bracht bij, heeft bijgebracht), ten huwelijk aanbrengen;
— wat kunt gij tot uwe verdediging, bewering bijbrengen ? aanvoeren om er kracht bij te zetten; vele voorbeelden zou ik kunnen bijbrengen, aanvoeren, aanbalen;
— dal kan niet veel bijbrengen, helpen;
— iem. zekere kennis bijbrengen, eigen maken;
— iem. bijbrengen, weer tot bewustzijn brengen;
— (gew.) ik kan het alleen niet bijbrengen, ik kan het alleen niet af. BIJBRENGING, v.