Gepubliceerd op 01-09-2018

Beestachtig

betekenis & definitie

BEESTACHTIG, bn. bw. (-er, -et), als een beest, dierlijk: zich beestachtig gedragen, gemeen, zeer ongebonden; beestachtig te keer gaan, optreden. zeer ruw en onhebbelijk;

— ‘t was beestachtig koud, zeer, in hooge mate;
— (gewest.) van beesten houdende.
BEESTACHTIGHEID, v. (...heden), dierlijkheid; laagheid; onbeschoftheid.

< >