o. (-sen),
1. rechterlijke uitspraak of beslissing, gewijsde: een vonnis vellen, wijzen, strijken, uitspreken, voltrekken ; — ook het stuk dat de uitspraak inhoudt; — (spr.) ongewezen vonnissen zijn te vrezen, het is riskant een proces te beginnen; — fig.: dat is zijn vonnis, zijn dood; hij heeft zijn vonnis getekend, gaat dood; (Zuidn.) in zijn vonnis liggen, stervende zijn ;
2. (bij uitbr.) oordelende uitspraak, b.v. van eeD criticus over een werk.