(wroette om, heeft omgewroet),
1. (overg.) (van de grond) wroetend omkeren, zodanig omwoelen dat de delen worden dooreengewerkt: de varkens hebben hier de grond overal omgewroet; mollen wroeten de grond om;
2. dooreenwroeten, inz. met het doel om naar iets te zoeken;
3. door wroeten ter aarde werpen: de varkens hebben de schutting omgewroet; — (fig.) die de grondslagen der eendracht omwroet, is een vijand des vaderlands;
4. (onoverg.) her- en derwaarts wroeten, omwoelen in: in het zand omwroeten; — (fig.) natiën die nog in de nacht der duisternis omwroeten;
5. omwroeten in oude archieven, er aanhoudend in snuffelen.
