(-er, -st), bn. en bw.,
1. geluid gevend dat een nabootsing of reproduktie is van menselijke spraak: een sprekende papegaai;
2. dat kind lijkt — op zijn moeder, is haar evenbeeld; hij is het —, de gelijkenis (van het portret) is opvallend;
3. onweerlegbaar: een — bewijs;
4. met veel uitdrukking: sprekende ogen;
5. (heraldiek) een — wapen, een wapen dat de naam van de familie of de plaats verzinnebeeldt (e);
6. (boekdrukkerij) sprekende hoofdof kopregel, regel boven aan de pagina, die de inhoud van de tekst aangeeft.
(E) HERALDIEK. Voorbeelden van een sprekend wapen zijn: valken op een burcht gezeten (Valkenburg), een vogel (Piet) op een hekje (heining) (Piet Heijn). Het sprekende element kan ook verborgen zijn in een →helmteken of in een →schildhouder.
