Gepubliceerd op 01-12-2020

epifyt

betekenis & definitie

plant die op andere planten leeft zonder in de aarde te wortelen. Epifyten gebruiken hun waardplant uitsluitend als groeiplaats, en niet, zoals parasieten, als voedselbron, want zij zijn zelf in staat tot koolzuurassimilatie.

De meeste terrestrische epifyten zitten vastgehecht op stammen, takken, soms ook op bladeren. In de gematigde streken betreft het mossen, korstmossen en wieren; in de tropen komen ook epifytische zaadplanten voor, zoals orchideeën en bromelia’s. Men kan onderscheid maken tussen epifyten die uitsluitend op andere planten leven, en facultatieve epifyten die ook in de grond kunnen wortelen. Vele tropische varens zijn facultatieve epifyten.In het aquatisch milieu komen vaak algen epifytisch voor op takken, hogere waterplanten, stenen en bodemdeeltjes. Binnen deze groep organismen zijn vooral de diatomeeën belangrijk, die zich met geleisteten aan hun substraat vasthechten. Als deze algen op waterplanten groeien, nemen ze nogal wat licht weg, waardoor m.n. de submerse (ondergedoken) waterplanten in hun groei beperkt kunnen worden. De meeste epifyten zijn erg gevoelig voor milieuveranderingen, zoals uitdroging of verzuring, en gaan al in aantal achteruit nog voordat de planten waarop zij gevestigd zijn, zichtbaar slechter worden. Daarom zijn veel epifyten als bio-indicatoren van betekenis.