Duits politicus (New York 24 Juli 1858 - Leipzig 12 Juni 1922), zoon van een democratisch opstandeling van 1848, Friedrich Kapp (1824-1884), was sedert 1906 Generallandschaftsdirektor in Oost-Pruisen en behoorde tot de „All-Deutschen”. In Sept. 1917 stichtte hij met von Tirpitz de „Deutsche Vaterlandspartei”, was van Febr. - Nov. 1918 conservatief Rijksdagafgevaardigde en ondernam van 13-17 Mrt 1920 de zgn. Kapp-putsch tegen de Republikeinse regering.
Aanleiding daartoe was het plan van deze laatste om de vrijcorpsen, die dienst gedaan hadden bij de onderdrukking van de communistische opstanden, te ontslaan. Toen een daarvan, de „Brigade Ehrhardt” ontbonden werd, rukte zij tegen Berlijn op, verdreef de regering en benoemde Kapp tot rijkskanselier en Pruisisch minister-president. Toen de sociaal-democratische partij en het Duitse vakverbond de arbeiders tot een algemene werkstaking opriepen, stortte de beweging ineen. Kapp vluchtte naar Zweden, meldde zich later voor het Rijksgerechtshof om zich te verdedigen, maar stierf tijdens het proces.Lit.: G. Noske, Von Kiel bis Kapp (1920); G. Stresemann Die Marzereignisse und die deutsche Volkspartei (1920).
