Engels literair-historicus (Glasgow 30 Aug. 1855 - Macugnaga (Italië) 17 Juli 1923), studeerde in Balliol College, Oxford, werd in 1879 Fellow of All Souls College en in 1881 Master of Arts. Als professor bouwde hij een Engelse faculteit op in Cardiff (van 1883-1889), gaf de stoot tot Scandinavische studies in London University College (1889-1922) en doceerde poëzie in Oxford (1920-1923).
Hij beheerste de klassieke, middeleeuwse en moderne letterkunde met diepgaand inzicht en fijn begrip, was een onverschrokken alpinist en een fascinerende persoonlijkheid.Bibl.: Epic and Romance (1897, 2de dr. 1908); The Dark Ages (1904); English Literature: Medieval (1912); Essays on Medieval Literature (1905); The Art of Poetry: Seven Lectures 1920-22 (Oxford 1923); Form and Style in Poetry, ed. R. W. Chambers (1928); Collected Essays, met inl. van Ch. Whibley (London 1925), 2 dln.
Lit.: R. W. Chambers, in: Proceedings of the Brit. Ac., vol. IX (1924-25); J. H. P. Pafford, W. P. K., 1855-1923, A Bibliography (1950).