of Sapientia Salomonis is een der zgn. apocriefe bijbelboeken, waarschijnlijk door een Alexandrijnse Jood in de eerste helft der iste eeuw v. Chr. in het Grieks geschreven, bevat een eigenaardige samenstelling van de practisch-godsdienstige leerstelligheid der oude Israëlieten en Joden met de wijsbegeerte der Stoïcijnen (wereldgeest en hoofddeugden) en die der Platonici (Praeëxistentie en onsterfelijkheid der ziel).
Het boek is een verdedigingsschrift van Joodse denkbeelden tegen heidens-wijsgerige en tegen het veelgodendom.Lit.: commentaren van Joh. Fichtner, in: Handbuch zum A. T. van Eissfeldt, (Tübingen 1938) en van R.K.-zijde van P. Heinisch (1912) en F. Feldmann (Bonn 1926). Engelse vert.: W.
O. E. Oesterley (Translations of Early Docum. II/1, London 1918); Nederlands o.a.: H. J. Elhorst, in: Nieuw Theol. Tijdschr. 1914.
