bisschop van Luik (1042-1048; gest. Luik 14 Juli 1048), uit Wallonië geboortig, was achtereenvolgens scholaster, deken en proost van het kathedrale kapittel te Luik en werd in 1042 door koning Hendrik III tot bisschop benoemd.
Evenals zijn voorgangers behartigde hij getrouwelijk de belangen van de Duitse koning.Niettemin is hij, ook tegenover de koning, meermalen vrijmoedig opgekomen voor de waardigheid en de vrijheid van de Kerk en heeft hij als een der eersten, zo niet als de eerste, gepleit voor een zekere scheiding van kerkelijke en wereldlijke macht. Ten onrechte echter heeft men bij Wazo de bron gezocht van de denkbeelden van paus Gregorius VII, die veel verder gingen. Zijn leven werd door een tijdgenoot, de kanunnik Anselmus, beschreven in diens Gesta episcoporum Leodiensium (uitg. R. Koepke in: Mon. Ger.
Hist., Script. VII, 1846, blz. 134-234).
Lit.: R. Huysmans, W. van Luik in den ideeënstrijd zijner dagen, diss. Nijmegen (1932); J. Closon, Wazon, évêque de Liège (in: Chron. archéol. du Pays de Liège, 1937, blz. 56-70); H. Sproemberg in: Wattenbach-Holtzmann, Deutschl. Geschichtsquellen im Mittelalter.
Deutsche Kaiserz. I. 1 (3de dr. 1948), blz. 146 vlg., I. 4 (2de dr. 1948), blz. 715 vlg.; G. Tellenba ch, Libertas, Kirche und Weltordnung im Zeitalter des Investiturstreites (1936), blz. 123 vlg.; E. Lesne, Hist. de la propriété eccl. en France V: Les Ecoles (1940), blz. 353 vlg.; E. de Mor eau, Hist. de l’Eglise en Belgique II (2de dr. 1945), blz. 34-50.
